“Geen schaduw zonder licht” vertelt het bijzondere levensverhaal van beeldend
kunstenaar Lidi van Mourik Broekman (1917-2015). Het verhaal is opgeschreven aan
de hand van interviews met Lidi toen zij de 90 al gepasseerd was.
De rode draad in Lidi’s leven is de passie voor haar kunst. Haar talent wordt direct gezien door Albert Termote, een bekende beeldend kunstenaar uit de vorige eeuw, waar zij de fijne kneepjes van het vak leert. Tot vlak voor haar dood in 2015 blijft ze beeldhouwen. Zo rond haar 50 ste begint ze met schilderen.
Iedereen die ze ontmoet sluit ze in haar hart. Ze trouwt en scheidt twee keer en krijgt 6 kinderen. Voor zichzelf vraagt ze weinig. Zo slaapt ze op reis in de auto, want een hotel vindt ze zonde van het geld. Haar leven is avontuurlijk en een boerderij in de Provence wordt het tweede huis van het gezin. Een voorbeeld van het avontuurlijke leven is de aankoop van de molen van Weesp in 1952:
https://www.youtube.com/watch?si=Rv51ayoOP5mYr3UH&v=LJcit28GzUs&feature=youtu.be
In de Tweede Wereldoorlog trouwt ze en blijven opdrachten uit. Ze weigert om de door de bezetter voorgeschreven loyaliteitsverklaring te tekenen. Na de oorlog krijgt ze opdrachten om burgemeesters te portretteren en wordt ze uitgenodigd op Soestdijk om koningin Juliana en haar dochter prinses Marijke te portretteren. Ook maakt het eerste oorlogsmonument.
Tijdens haar leven geeft haar moeder soms een hint over het bestaan van meer kinderen van haar vader. Gerrit van Mourik Broekman is, voor het huwelijk met de moeder van Lidi, benoemd als hoogleraar aan de universiteit van Santiago in Chili en heeft er een aantal jaren gewoond. Vader en moeder hebben het geheim nooit uitgesproken. Na hun dood gaat een zus van Lidi op zoek en ontdekt een mogelijke relatie met een beroemde Chileen: Salvador Allende.
Een bijzonder moment voor June, ze heeft haar boek ‘Geen schaduw zonder licht, over het leven van Lidi van Mourik Broekman (1917-2015)’ eindelijk in handen! Een mooi en feestelijk moment, gefeliciteerd June! ‘Nu nog allemaal lezen ;)’, zoals June zelf zegt.
Iedereen die ze ontmoet sluit ze in haar hart. Haar leven is avontuurlijk en een boerderij in de Provence wordt het tweede huis van het gezin.
Tijdens haar leven geeft haar moeder soms een hint over het bestaan van meer kinderen. Vader en moeder hebben het geheim nooit uitgesproken. Na hun dood gaat een zus van Lidi op zoek en ontdekt een mogelijke relatie met een beroemde Chileen: Salvador Allende.
Op 1 juni komt ‘Geen schaduw zonder licht uit’
U kunt het boek ook bestellen bij Uitgeverij Zomerlicht (Heart Media), bol.com en bij de boekhandels.
Je kunt het boek bestellen via:
https://www.uitgeverijzomerlicht.nl/geen-schaduw-zonder-licht-june-nods/
Heb je kunst van Lidi in huis? Haar dochter, Quinta Buma, wil graag het werk archiveren. Dat geldt zowel voor beelden, schilderijen, schrijfsels ed. Melden via quintabuma@gmail.com.
June Nods groeide op onder de rook van Rotterdam in Capelle aan den IJssel en Hendrik Ido Ambacht. Ze studeerde rechten aan de Erasmus Universiteit. Ze las veel als tiener en droomde ervan om boeken te schrijven. Haar grote voorbeeld van toen waren de boeken van Irmgard Schmits, over haar avonturen in een sanatorium.
Na haar studie werkte ze bij de Vara en de Mediaraad, en dat combineerde ze met toezichthouden bij verschillende organisaties. Toen ze een relatie kreeg met haar toekomstige man, Max Nods, verhuisde ze naar Brussel, waar hun eerste zoon Kasper geboren werd.
Na de geboorte verhuisden ze naar Enschede omdat haar man net over de grens ging werken. In Twente was het leven goed en daar werd hun tweede zoon Guido geboren.
Na een tijd als advocaat gewerkt te hebben koos ze voor allerlei interim klussen. Ze ontwikkelde zich als bestuurder en werd als wethouder in Enschede benoemd. Na haar wethouderschap kwam er ruim baan om te schrijven.
Wat een mooie anekdotes en schitterende verhalen over een prachtig lang leven, dat af en toe met een korreltje zout moet worden opgenomen. Lidi heeft echt voor tien geleefd! Heel fijn dat jij met dit schrijven zoveel lezers hier deelgenoot van hebt kunnen maken.
Soms kom je in je leven mensen tegen die je zo in een geschiedenisboek kan stoppen. Zelf is dat mij twee maal overkomen. De eerste was een franse gravin die gouvernante was aan het hof van Franz-Josef,
En later een dame in Californië, op zeer hoge leeftijd, die de eerste blanke was die na de grote trek in een indianenstam terecht kwam en kindjes engels leerde.
Haar zoon was hoog geeindigd bij Shell en schreef boeken.
Ella Visser
Ik heb ervan genoten en kan me goed indenken dat deze vrouw jou geïnspireerd heeft. Wat een fijne levensinstelling. Je hebt dat mooi, zonder al te veel opsmuk, op papier gezet. Complimenten daarvoor.
Ik vind dat je fijn schrijft. Het straalt op een bepaalde manier rust uit.
Sanne Visch, redacteur, Pen & Inkt
UIT!
Dit boek is een bijdrage aan de trend om de levens van vrouwen te beschrijven. Zo wordt hun bijdrage aan kunst, cultuur en maatschappelijke ontwikkelingen aan de vergetelheid ontrukt. Een dame die haar authenticiteit niet verloor. Prachtig!
MaryAnne Kuiper
Zaterdag kwam je boek en ik ben er gelijk aan begonnen..... aan het eind van de dag had ik het uit. Ik kon niet stoppen met lezen zo mooi en 'spannend ' heb je het geschreven met precies genoeg woorden. Ik vind het een heel mooi eerbetoon aan mijn lieve tante en ben er erg blij mee.
Ciska Poldervaart
"Soms kan een brief het verleden oproepen en wordt nieuwe..."
Geen schaduw zonder licht is de reconstructie van een boeiend en gedreven leven, met op de achtergrond de culturele en maatschappelijke ontwikkelingen in de twintigste eeuw. Een tijd waarin vrouwelijke kunstenaars nog steeds moeite hadden om...
Oud-wethouder June Nods heeft na haar wethouderschap het manuscript voltooid. Door de eeuwen heen zijn vrouwelijke kunstenaars genegeerd. En dat terwijl er prachtige werken zijn gemaakt. Rijksmuseum Twente besteedt er sinds een aantal...
Waarom vrouwelijke kunstenaars uit de schaduw komen (en de verborgen parel: Lidi van Mourik Broekman)
Loop je door een willekeurig museum, dan valt éen ding op: het zijn vooral de mannelijke kunstenaars die erkenning krijgen. Zijn er dan geen vrouwelijke kunstenaars? Natuurlijk wel. Alleen hebben ze nooit de spotlight gekregen die ze verdienen. Hoog tijd om daar werk van te maken: er is een boek uit over een van die vergeten grootheden: Lidi (Buma) van Mourik Broekman. Klaar om een duik te nemen in de geschiedenis die je nooit hebt geleerd?
Frida Kahlo en haar verborgen zusters
Vrouwelijke kunstenaars zijn door de eeuwen heen behandeld als de figuranten in een film: nauwelijks gezien, niet genoemd, en al helemaal niet geëerd. Als je denkt aan vrouwelijke schilders, ken je misschien Frida Kahlo. Wie niet? Onlangs heeft het Drents Museum een hele tentoonstelling aan haar gewijd. Maar wat als ik zeg: Catharina van Hemessen? Rachel Ruysch? Judith Leyster? Clara Peeters? Klinken die namen als een bel? Nee? Dat dacht ik al. Deze dames waren meesteressen in hun vak, maar helaas, ze kregen niet dezelfde rode loper uitgerold als hun mannelijke tegenhangers.
Beeldhouwen door vrouwen: Edmonia Lewis en Georgia O’Keeffe
En in de beeldhouwkunst? Vrouwelijke beeldhouwers zijn zo zeldzaam in de geschiedenisboeken dat het bijna een mythe lijkt. Denk aan Edmonia Lewis of Georgia O’Keeffe. Helaas is de kunstgeschiedenis lange tijd geschreven door mannen. Alleen vrouwen die ‘mannelijke kunst’ maakten, kregen soms een voetnoot. Wat dat ook mag betekenen. Misschien zou iemand ze moeten vertellen dat een kunstenaar gewoon een kunstenaar is, ongeacht gender.
Maak kennis met Lidi van Mourik Broekman: Geen schaduw zonder licht
Enter Lidi van Mourik Broekman, een naam die klinkt als een perfecte pseudoniem voor een superheldin. Haar levensverhaal wordt verteld in het boek 'Geen schaduw zonder licht'—een toepasselijke titel, want Lidi zelf bracht behoorlijk wat licht in de (kunst)wereld. Geboren in 1917, groeide Lidi op in een kunstzinnig nest. Haar vader was waterbouw professor en een gepassioneerde schilder. Al op jonge leeftijd wandelde ze met hem door de heuvels van het Zevengebergte.
Na een jeugd vol artistieke inspiratie, bleek Lidi niet alleen goed te zijn met de klei, maar ook met het penseel. Ze ontwikkelde haar talent in het atelier van Albert Termote. En laten we eerlijk zijn, als je denkt dat je passie hebt voor een hobby, wacht dan tot je hoort dat Lidi tot haar 98e doorwerkte! Ze maakte portretten, schilderde de natuur en gaf de Provence een artistieke make-over. Wat een vrouw!
Een groot hart voor iedereen: Lidi, een mensenmens
Lidi was niet alleen getalenteerd, maar ook een echt mensenmens. Als je haar ontmoette, voelde je je meteen op je gemak. Ze was in staat om je een goed gevoel te geven en kon eindeloos verhalen vertellen. En wat voor verhalen! Zoals die keer dat ze een molen in Weesp kocht voor 1 gulden (ja, echt waar!), of toen ze koningin Juliana en prinses Marijke portretteerde op Soestdijk. Haar leven was een boek waard, vol kleurrijke episodes, waaronder het verdriet van het verliezen van twee van haar zes kinderen. Ze leefde bijna een eeuw en liet een blijvende indruk achter op iedereen die haar ontmoette.
Waar is al die kunst gebleven?
Lidi's kunstwerken staan in de openbare ruimte en bij particulieren. Ze zijn door de jaren heen in particuliere handen terechtgekomen, vaak sneller verkocht dan dat de verf kon drogen. Dus als jij toevallig een schilderij hebt hangen van bomen of landschappen in de Provence of een buste die je hebt geërfd van een verre oom, kan het maar zo zijn dat je een originele Lidi van Mourik Broekman bezit! (En als dat zo is, laat het dan alsjeblieft weten via www.geenschaduwzonderlicht.nl, want we proberen alles te inventariseren.)
Dus laten we het glas heffen op Lidi van Mourik Broekman en al die andere fantastische vrouwelijke kunstenaars die nog steeds wachten om herontdekt te worden. Want weet je: het is hoog tijd dat we de schaduw afschudden en deze vrouwen in het licht zetten, waar ze horen.